Biografie

Op 23 december 1958 ben ik geboren te Goudswaard. In 1980 ging ik werken op de Koningin Wilhelminaschool in Hardinxveld-Giessendam. Natuurlijk had ik eerst bij de Driestar in Gouda mijn diploma gehaald. Die opleiding heette toen Pedagogische Academie. Eenmaal voor de klas, genoot ik vooral van het verhalen vertellen. Vaak bedacht ik die verhalen ter plekke en breide ik er elke dag een stuk aan. Ook het navertellen van jeugdboeken was leuk. Bijvoorbeeld het spannende boek ‘Een brief voor de koning’.

De methode voor geschiedenis op school was heel ouderwets. Geschiedenis was daardoor een soort taallesje met vragen bij een leestekst. Daarom bedacht ik zelf verhalen bij de lesstof, maar de historische achtergrond moest dan wel kloppen. Daarom moest ik veel lezen en uitzoeken. Leuk werk! Zo ontstond er een verhaal over een jongen in een middeleeuwse stad. Later werd dit korte verhaal de basis voor het dikke boek Rowan.
Mijn eerste drie boeken schreef ik op de basisschool en terwijl ze ontstonden, las ik ze ook voor. De leerlingen in de klas gaven commentaar op het verhaal en dat kon ik goed gebruiken.
Na negentien jaar op de basisschool, stapte ik over naar het Wartburg college en ging daar geschiedenis geven. Mijn ‘diploma geschiedenis’ had ik inmiddels allang behaald. Het schrijven ging gewoon dus door, al was het voorlezen in de klas er niet meer bij, maar mooie verhalen uit het verleden stop ik elke dag in mijn geschiedenislessen.

De meeste van mijn boeken gaan over de Middeleeuwen; want wat is er spannender dan kastelen en kathedralen, tempelridders en kluizenaars?

Mijn laatste boeken spelen zich af in Frankrijk en ik vind het natuurlijk erg leuk daar in de vakantie van alles uit te zoeken. Zo was ik op een warme zomerdag in Crécy en stond daar op een uitkijktoren. Op die toren zag je een plattegrond en daarop was heel mooi afgebeeld hoe hier in 1346 een veldslag was tussen de legers van Engeland en Frankrijk. De trotse Franse ridders werden in de pan gehakt door de boogschutters uit Engeland. Daar voor mij lagen de bossen en de velden waar die slag werd uitgevochten! Dan komt het verleden heel dicht bij, ik kon het bijna aanraken. Die beroemde slag bij Crécy heb ik later gebruikt in een boek. Thuis achter de laptop zag ik dat golvende landschap weer voor me. Volgens mij hoorde ik de paarden galopperen.
Zoiets schrijft heel leuk!

Mijn vrouw en ik hebben vier zoons en een dochter. Inmiddels zijn we ook opa en oma van zeven kleindochters en drie kleinzoons. Ik hoop wel dat ze allemaal heel graag zullen gaan lezen.
Want lezen is iets prachtigs.
Al lezend verdwijn je even naar een andere wereld of een andere tijd.
Naast lezen en verhalen schrijven, ben ik graag op mijn boot. Ik woon in de buurt van de Biesbosch, een prachtig gebied om je anker uit te gooien en al dobberend een boek te pakken.
Of te schrijven…